Onze ereleden vormen het hart en de geschiedenis van onze club. Zij hebben door de jaren heen een buitengewone bijdrage geleverd aan onze groei en ons succes. Van hun tomeloze inzet achter de schermen tot hun voorbeeldige betrokkenheid bij clubactiviteiten – zonder hun passie en toewijding zouden we niet staan waar we vandaag staan.
Onze ereleden hebben stuk voor stuk op hun eigen manier bijgedragen aan de ontwikkeling van onze club. Sommigen hebben jarenlang leiding gegeven aan commissies, anderen hebben de jeugd begeleid of ons geholpen door uitdagingen heen te navigeren. Wat hen verenigt, is hun onvoorwaardelijke liefde voor de club en hun voortdurende inzet om deze naar een hoger niveau te tillen.
Als club zijn we trots en dankbaar voor alles wat zij hebben gedaan. Hun legacy leeft voort in elke wedstrijd, activiteit en prestatie. Ereleden zijn een bron van inspiratie voor huidige en toekomstige generaties leden. Wij eren hen niet alleen met deze titel, maar ook met ons respect en diepe waardering voor hun onmiskenbare impact.
Ontmoet onze ereleden
Jan heeft jarenlang een belangrijke rol gespeeld in onze activiteiten- en sponsorcommissie. Als secretaris was hij een drijvende kracht, en dankzij hem konden we rekenen op goed georganiseerde evenementen. Zijn werk als medeorganisator van de autopuzzelritten en zeskampen staat ons nog helder voor de geest. Deze activiteiten zorgden voor verbinding binnen de club, en dat was voor een groot deel te danken aan Jan’s inzet en enthousiasme.
Maar Jan's bijdragen gingen nog veel verder. Hij was de oprichter en jarenlang de beheerder van onze allereerste LSV-website. In een tijd waarin het internet voor veel van ons nog onbekend terrein was, zorgde Jan ervoor dat LSV zijn plek op het web kreeg. En ook hierin bewees hij zijn vooruitziende blik en zijn vermogen om gewoon de schouders eronder te zetten.
In 1992 nam hij ook nog het penningmeesterschap over van Ad van Wanrooy. Meer dan 25 jaar lang hebben we op zijn boekhoudkundige precisie kunnen rekenen. Jan zorgde ervoor dat de club altijd financieel gezond bleef, en zelfs nu kunnen we nog altijd bij hem terecht als we advies of hulp nodig hebben. Zijn zorgvuldigheid en toewijding zijn altijd een zekerheid geweest waarop we konden bouwen.
Wat ons altijd zal bijblijven, is hoe bescheiden Jan blijft in alles wat hij doet. Hij treedt nooit op de voorgrond, maar hij is wel altijd degene die ervoor zorgt dat dingen gebeuren. Of het nu gaat om de financiën, de organisatie van evenementen of het bijhouden van de website, we weten dat we altijd op Jan kunnen rekenen.
In 1975/1976 trad Johan toe als voorzitter van het jeugdbestuur. Al snel werd duidelijk dat hij veel meer te bieden had, en in 1980/1981 werd hij lid van het hoofdbestuur. Tijdens zijn tijd in het bestuur heeft Johan een groot aandeel gehad in de opening van ons tweede veld, een mijlpaal waar we tot op de dag van vandaag van profiteren.
Van 1981 tot 1982 bekleedde hij de rol van secretaris, maar het was zijn tijd als voorzitter die hem echt in de schijnwerpers plaatste. Van 1983 tot 1988 stond hij aan het roer, en het was onder zijn leiding dat we ons 15-jarig bestaan vierden en dat we het kampioenschap behaalden, met promotie naar de 1e klasse van de afdeling Noord-Brabant als kers op de taart. Toen Frans Hulscher in 1988 het voorzitterschap voor een jaar overnam, stond Johan kort op de achtergrond, maar lang duurde dat niet.
In 1989 keerde hij terug voor een tweede termijn als voorzitter, die duurde tot 1992. Deze periode was een absoluut hoogtepunt in onze clubgeschiedenis. Onder zijn leiding behaalden zowel LSV 1 als LSV 2 het kampioenschap, en we bouwden en openden de tribune, iets waar we tot op de dag van vandaag trots op zijn. Johan stak ook ontzettend veel tijd en energie in de gesprekken met de gemeente, wat uiteindelijk leidde tot de privatisering en verduurzaming van ons sportpark.
Hoewel zijn tijd als voorzitter voorbij is, is Johan nog steeds nauw betrokken bij de club. Hij is lid van de klusploeg en regelmatig achter de bar te vinden op donderdagavond, waar hij altijd klaarstaat voor een praatje of om de handen uit de mouwen te steken. Daarnaast is hij een gewaardeerd adviseur van het bestuur. Zijn ervaring en wijsheid zijn van onschatbare waarde, en we weten dat we altijd op hem kunnen rekenen wanneer het nodig is.
Johan is voor ons het voorbeeld van iemand die zijn hart en ziel in de club heeft gestoken. Zijn nalatenschap binnen LSV is duidelijk zichtbaar, en zijn betrokkenheid blijft tot op de dag van vandaag van onschatbare waarde.
Van 1985 tot 1993 was Leo voorzitter van de jeugdafdeling, waar hij een belangrijke bijdrage leverde aan de ontwikkeling van onze jongste spelers en aan het versterken van de jeugdstructuur. Maar dat was nog maar het begin van zijn lange lijst aan verdiensten. In 1999 nam Leo het voorzitterschap van de club op zich, een rol die hij met veel passie vervulde tot 2004 en vervolgens opnieuw van 2011 tot 2014. Onder zijn leiding bleef de club groeien en bloeien.
Leo is niet alleen een bestuursman, hij was ook altijd in de frontlinie als er iets georganiseerd moest worden. Of het nu ging om de Paaspuzzelrit, kienavonden, darttoernooien of de uitwisselingen met Wittlich, Leo was altijd een van de motoren achter de schermen. Hij bracht mensen bij elkaar, creëerde verbinding en zorgde ervoor dat deze evenementen soepel verliepen.
Ook heeft Leo zijn steentje bijgedragen aan de fysieke groei van de club. Hij was voorzitter van het comité dat ons 25-jarig jubileum in 1985 organiseerde, en hij was nauw betrokken bij de bouw van het toegangsgebouw, de tribune, de bestuurskamer en de renovatie van de kleedkamers. Zonder zijn inzet en coördinatie zouden deze projecten niet zo succesvol zijn verlopen. Ook de contacten met de gemeente en aannemers over het onderhoud van onze velden en gebouwen werden jarenlang door Leo beheerd.
Als voorzitter van de reclame- en sponsorcommissie heeft hij daarnaast gezorgd voor een stabiele stroom van sponsors en financiële steun, iets waar we als club nog steeds van profiteren. En misschien wel het meest kenmerkend voor Leo is zijn rol als kartrekker van de vrijwillige klusploeg. Wanneer er iets gedaan moet worden, is hij degene die de mouwen opstroopt en aan de slag gaat, en hij weet altijd mensen te mobiliseren om mee te helpen.
Zijn betrokkenheid met de club is niet in woorden te vangen. Leo heeft met zijn handen en zijn hart bijgedragen aan alles wat LSV vandaag de dag is. Hij is een stille kracht, iemand die zonder veel ophef gewoon doet wat nodig is, en altijd met het welzijn van de club op de eerste plaats. We kunnen niet genoeg dank uitspreken voor zijn toewijding, en we zijn trots dat Leo van den Heuvel deel uitmaakt van onze clubgeschiedenis.
Nog tijdens zijn spelerscarrière werd hij trainer en leider van de eerste lichting Lennisheuvelse jeugd, waarmee hij, zeker voor een jonge vereniging, bijzonder succesvol was. Veel door Jan opgeleide spelers zouden later hun weg vinden naar de selectie of zelfs door andere verenigingen 'weggekocht' worden.
Toen de vereniging groeide en er steeds meer jeugdleden bijkwamen, vond het toenmalige hoofdbestuur dat het tijd was voor een eigen jeugdbestuur, waarvan Jan de eerste voorzitter werd. Na zijn periode als speler in het 1e elftal, bleef Jan nog vele jaren met veel plezier in een vriendenteam spelen, bestaande uit oud-eerste elftalspelers. Helaas kwam hieraan in 1994 een abrupt einde na een ongeval dat hij ternauwernood overleefde. Dankzij zijn kenmerkende vechtlust en doorzettingsvermogen kon hij na een lange revalidatieperiode weer aan het werk, zowel als machinist op de graafmachine bij van Lee B.V. uit Veghel, als bij zijn geliefde club LSV.
In die periode was hij ook lid van het hoofdbestuur en zeer actief als coördinator technische zaken voor de senioren. Tijdens de voorbereidingen van de viering van het 25-jarig jubileum in 1995, had Jan de taak om zoveel mogelijk oud-leden van LSV op te sporen en hen te bewegen om nog eenmaal de kicksen van stal te halen voor een wedstrijd tijdens de feestweek. Gezien het aantal wedstrijden dat daadwerkelijk werd gespeeld en de grote opkomst bij de afsluitende reünie, kunnen we stellen dat zijn missie uiterst succesvol is geweest.
Na het jubileum bleef Jan jarenlang coördinator technische zaken. Ook runde hij enkele jaren als vrijwilliger op dinsdagavond de kantine, wat hij altijd met veel plezier deed, vooral vanwege de waardering die hij ontving van de spelers van de selectie en de gesprekken die hij opving.
Toen hij hiermee stopte, werd hij lid van het onderhoudsteam dat elke maandag en vrijdag de accommodatie tiptop in orde maakte. Ondanks dat zijn ziekte hem lichamelijk langzaam sloopte, bleef hij trouw elke maandag en vrijdag aanwezig, tot zo’n maand voor zijn overlijden.
Niemand kan de oprichting beter verwoorden dan Frans zelf, zoals hij deed in de jubileumgids ter gelegenheid van ons 25-jarig bestaan in 1995. Zijn woorden weerspiegelen niet alleen zijn passie voor de club, maar ook de betrokkenheid van de oprichters die samen een gemeenschap vormden.
Als erevoorzitter zal Frans altijd in onze herinneringen voortleven. Hij overleed helaas in 2011, maar zijn nalatenschap en de waarden die hij heeft neergezet, blijven een inspiratie voor ons allemaal.
Na zijn bestuursperiode heeft Wim jarenlang met veel enthousiasme verschillende elftallen geleid. In 1991 was hij een van de vier personen die LSV het benodigde kapitaal verschaften voor de bouw van een overdekte tribune. Tijdens de viering van het 25-jarig jubileum zorgde hetzelfde viertal ervoor dat alle pupillen-, junioren- en seniorenteams in compleet nieuwe tenues werden gestoken.
Daarnaast heeft Wim LSV gedurende vele jaren gesteund als sponsor, waarbij hij ervoor zorgde dat vooral het vaandelteam op niveau kon blijven spelen. Het is dan ook geen overdrijving om te zeggen dat we nooit tevergeefs een beroep op Wim deden. Zelfs na zijn pensioen en het stopzetten van zijn bedrijf bleef hij nauw betrokken bij LSV. Hij was met afstand de meest trouwe supporter van de club en miste tot aan zijn laatste dag zelden een wedstrijd van het 1e elftal.
Het was dan ook een grote schok voor LSV toen Wim op 4 december 2013 plotseling overleed. Zijn inzet en toewijding zullen altijd in onze herinnering voortleven.
In de ledenvergadering van 1974 werd Ad gekozen als bestuurslid, en al snel daarna werd hij aangesteld als penningmeester van LSV—aansluitend aan een rol die hij maar liefst achttien jaar vervulde. Naast zijn bestuursfunctie was Ad ook breed inzetbaar. Hij gaf in de jaren zeventig de aanzet voor sponsoring binnen de club, en verzorgde dit alles in zijn eentje: van het werven van sponsoren tot het aankopen, beletteren en ophangen van borden, en uiteraard het belangrijkste aspect: de facturering. Zijn onvermoeibare inzet op dit gebied droeg er aanzienlijk toe bij dat de inkomsten en daarmee de mogelijkheden van LSV in de beginjaren van de club, significant groeiden.
Ad was ook een echte penningmeester, die elke stuiver drie keer omdraaide voordat hij deze weer uitgaf. Daarnaast werd en wordt zijn kennis van installatietechniek vaak ingeroepen, wat een waardevolle aanvulling is geweest voor de club. Meer hierover is terug te vinden in de Historie van LSV, elders op deze website.
Vandaag de dag is Ad nog steeds een actief en gewaardeerd lid van onze onderhoudsploeg. Hij is elke maandag en vrijdag aanwezig op het sportpark, waar hij zijn betrokkenheid en passie voor LSV blijft tonen.
In de periode van 1976 tot 1978 was Jos lid van het jeugdbestuur, en van 1978 tot 1982 maakte hij deel uit van het hoofdbestuur. Jos was nooit te beroerd om zijn handen uit de mouwen te steken; zijn organisatorische talenten werden vaak ingeroepen voor verschillende activiteiten. Hij speelde een belangrijke rol als (mede)organisator van droppings, speurtochten en zeskampen. Bij de zeskampen bedacht hij vaak ludieke onderdelen, zoals het 'kopschieten', waarbij met een bal foto's van bestuursleden omver geschoten moesten worden. Het spijkerbroek hangen zorgde voor veel hilariteit en extra inkomsten voor LSV op deze dagen.
Jos was ook een trotse vader en vurig supporter van zijn zoon Willie, die in de jaren tachtig de clubkleuren van LSV met veel inzet verdedigde. Helaas moest Willie, beginnend ondernemer, zijn carrière vroegtijdig beëindigen door een beenbreuk tijdens een wedstrijd van LSV 1.
In de jaren die volgden, werd Jos, in de volksmond 'Jaske' genoemd, leider van diverse lagere elftallen en later van het vaandelteam van LSV. In deze rol behaalde hij samen met de toenmalige trainers diverse gedenkwaardige resultaten. Het meest in het oog springende moment was de promotie van LSV naar de 4e klasse in 2002, met een team dat grotendeels bestond uit Lennisheuvelse jeugd, onder leiding van debuterend trainer Kirk Koningstein. In een legendarische beslissingswedstrijd in Empel, tegen de lokale trots Emplina, die maar liefst 109 minuten duurde, scoorde Marc Wilbers in de laatste seconden van de match een kopdoelpunt dat deed denken aan Bep Bakhuis (of meer recent, Robin van Persie tegen Spanje), waarmee de wedstrijd in Lennisheuvels voordeel werd beslist.
Een ander hoogtepunt in zijn carrière als leider was het kampioenschap in 2012, behaald door een team dat werd getraind door oud-speler Frank van den Berg. Helaas degradeerde LSV het volgende seizoen direct weer uit de 4e klasse, en vond Jos het mooi geweest; hij besloot als leider af te treden en rustend lid te worden van LSV.
In 2013 ontving Jos een koninklijke onderscheiding voor zijn vele jaren van inzet voor de club.
Jos de Laat is op 22 april 2021 op 86-jarige leeftijd overleden. Zijn bijdrage aan LSV zal nooit worden vergeten.